اگر در شعر زندگی نگاهی عمیق کنیم ؛ میفهمیم لحظات تلخ و شیرین قافیه های آن هستند که بدون آنها شعر وزن خود را از دست میدهد . میفهمیم این شعر قالبی ساده به نام مثنوی دارد ، پس نباید آن را سخت گرفت . میفهمیم این شعر آرایه هایی مانند عشق دارد که زیبایی زندگی را رقم میزند . میفهمیم شاعری دارد که نعمت هایش را برای ما عرضه کرده است و نظمی در زندگی پدید آورده است . میفهمیم که در آخر این شعر ، دیوانی از ما به یادگار میماند که خاطراتمان را در بر میگیرد . دیوان شعر زندگیتان پر از مِهر و محبّت همیشگی .
ب.ن ۱۸ آذر ماه ۱۳۹۸
درباره این سایت